27.11.2016, 18:20
|
|
Üye
|
|
Üyelik tarihi: 6.04.2013
Nereden: Türkiye
Yaş: 30
Mesajlar: 843
Etiketlendi : 14 Yazıda
Etiketlendi: 3 Başlıkda
|
|
Alıntı:
omkorrr Nickli Üyeden Alıntı
şuan sadece içimi dökmek rahatlamk için yazıyorum çünkü ne uyuyabiliyorum nede gülebiliyorum.
Üniversite okuyan biriyim 5. sınıftayım(4+1) ve 3 sene boyunca bir kız sevdim abi hergün her an yanımdaydı beraberdik evimiz aynı mühitte sınıfımız aynıydı anlıcağın haftanın 7 günü beraber oluyorduk beraber eğleniyorduk. Ben çok içimi dışarı yansıtan dertlerimi arkadaşlarıma anlatan bir insan değildim ve o benim herşeyim olmuştu. 2 haftadır canı çok sıkkıntı beni kendine uzaklaştırıyordu yavaş yavaş ne oldu diye sorduğumdada yokbirşey iş ev okul çok yormaya başladı diyordu en son 4 gün yalnız kalmak istiyorum diyip beni yanından kovmaya başladı aslında gittikçe uzaklaştırdı biraz.Bugun doğum günü cuma günü 7 kişilik arkadaş grubumuzla o biraz mutlu olsun diye adalara gittik bir gece güzel bir an yaşayıp o mutlu olsun. Hiç param yokken su içmeye bile yokken o sadece şu 2 haftanın üzüntüsünü üstünden atsın diye ona istediğ bir hediye aldım ve sadece 15 sn mutlu oldu 15 sn. her gecen saat soyutlaştırdı beni an ve an kararmaya başladı içim. Hissetiyordum birşeyler ama söyleyemiyordum bütün kelimeler sorular boğazımda tıkanıyordu aslında çünkü korkuyordum vereceği cevapların nefesimi keseceğinden korkuyordum. En sonunda dayanamadım .
-Beni eskisi gibi seviyorum aynı hissiyat mısın?
--Bilmiyorum...
-sessizlik.. İstersen birkaç gün konuşmayalım ara verelim.
--Lütfen...
Abi ben bu kızı hergün görücem bir sokak aşağımda oturuyor karşı binamdaki dükkanda çalışıyor ve aynı dersleri alıyoruz arkadaş ortamımız aynı.Ben ne yapıcam bilmiyorum. Sevmeyin abi sevmeyin..Bir kızla evlenene kadar deliler gibi sevmeyin çünkü sevmeyin gidiyor sadece deliriyoruz...
sorun ne biliyor musunuz ben hala seviyorum o ne kadar bilmiyorum desede....
|
|
Aynısını bende yaşadım kardeşim tıpkı senin gibi. Her günü sayardım resmen öyle birgünde ayrılmak istediki tam tamına 2yıl 2ay 2gün olmuştu Ayrılmadan 2 hafta önce kendinden soğutmaya çalışmalar, iki üç kelime konuşup veya mesaj atıp uyuyacağım demeler başladı birkaç gün bu tavırları yapınca anladım ama insan en sevdiğine konduramıyor böyle birşeyi. Neredeyse 2buçuk yıl sevdim ayrılalı 3 yıl oldu 3 yıldır da acısını çekiyorum. Sende benim gibi fazla arkadaşı olmayan biriysen İlk başlarda doğum gününde,bayramlarda,yılbaşında v.b özel günlerde insana o kadar koyar ki... bu yılbaşında önceki yaşadığım hatırlar öyle bir vurdu ki ciğerime biraz daha devam etse kalkıp hastaneye gidecektim. Ailemle aynı evde yaşadığım için malesef ailem de söylemesede farkında durumun. Doğum gününde ulaşmaya çalıştım telefonunu değiştirmiş, facesini engellemişti yeni face açtım mesaj attım konuşmak bile istemedi, tersledi, hakaret üstüne hakeret etti benim hergün ah çektiğim anılarımıza lanet etti insana o kadar koyuyor ki hüngür hüngür ağladım, kaktım 10 saatlik yola okuduğu üniversiteye gittim resmen 1 saat 36 dakika dil dökmüşüm ama her cümleme hayır, olmaz, bitti diye cevap verdi en son olarak ilk yıldönümümüzde aldığım yüzükleri verdim, fotoğraflarını gösterdim aldı yırttı fotoları yüzükleride bana verdi o gece gittim bizim ordaki bir derenin orda baya bi içtim yüzükleri aldım dereye attım şimdilerde 3 yıl oluyor ama ilk gözümü açtığımda onun adı ve hayaliyle uyanıyorum. Eğer ciddi düşünerek ve uzun süre sevdiysen bu tecrübeler yılların gittiği ve ortada kaldığın için insana yıllar süren hayattan soğuma hissi ve kimseye güvenmeme, herkesden iğrenme hisleri katıyor.
|